Memoires van een Sparks

Het maakte niet uit waar je in België kwam, het was er overal gemoedelijk en gezellig.
In het Antwerpse havenkwartier op een steenworp afstand van het centrum, Gent met zijn zeehaven in het vlakke Vlaamse land, Zeebrugge met zijn grote pieren welke ver uitstaken in de ondiepe, en van zandbanken vergeven kust.
En dan natuurlijk Brugge niet te vergeten, al niet meer te bereiken door de grotere zeeschepen, bewaart zij, als geen ander de rijkdom en glorie van een roemrijk verleden.

Vroeger als kind, kwam ik al vaak aan de Vlaamse kust, Knokke/Heist, Blankenberge, Oostende, en ook in de steden op het Vlaamse land zoals Brugge, Gent en Antwerpen. Het waren altijd uitstapjes met een gastronomische sluitstuk.
De Antwerpse wafels, met Café Filtre op één van de vele terrassen, de uitstekende tournedos met frieten en natuurlijk de verse vis- en schelpdieren die overal te krijgen waren en altijd op een voortreffelijke manier bereid.

Ook later toen ik als R/O deze havens aandeed, waren de ambachtelijke bieren en het uitstekende eten een voorname afwisseling op het leven aan boord. De Bourgondische levensstijl lag mij wel, en ik werd aan boord dan ook wel Belg genoemd, wat door mij meer als een eer dan als een krenking beschouwd werd.

Het vlakke Vlaamse land, bezongen door Jacques Brel en door Willem Vermandere, het o zo vertrouwde ´buitenland´, waar het goed toeven is.