Memoires van een Sparks

Het Suez kanaal is een 88 zeemijl (163 km) lang kanaal in de landengte van Suez in Egypte. Het verbindt Port Said aan de Middellandse Zee en Suez aan de Rode Zee met elkaar, en begrenst het Sinaï-schiereiland dat ten oosten ervan ligt. Het is tevens de scheiding tussen Afrika en Azië. Het kanaal heeft geen sluizen omdat beide zeeën hetzelfde niveau hebben.

Op het kanaal wordt in konvooi gevaren, met een grootte van een vijftien tot vijfentwintig schepen. Aan boord werd het kanaal ook wel het “Marlboro kanaal” genoemd vanwege de vele (en vaak onnodige) haven- en kanaal-autoriteiten die aan boord komen, alleen maar om hun deel (een slof sigaretten) in ontvangst te nemen.

Voor het doorvaren van het kanaal bestaan hele aparte regels, zoals bijvoorbeeld m.b.t. het aan boord hebben van een Suez licht, een grote schijnwerper die op de bak van het schip geplaatst moet worden. Om het licht te bedienen komen één of twee elektriciens aan boord. Ook komen er ´roeiers´ aan boord, die het schip op de boeien moeten vastmaken op de Bittermeren, wanneer een konvooi van de andere kant voorbij komt. De roeiers komen met een eigen bootje, wat gedurende de doortocht in de dek-kraan gehangen wordt

Navigatie;

Op de rede van Port Said ga je eerst voor anker, om te wachten tot het schip opgeroepen wordt, voor de vorming van het konvooi om het kanaal in te varen. Er komen twee loodsen aan boord, ook komen twee elektriciens en zes roeiers aan boord. Ook worden we belaagd door souvenir verkopers, waar iedereen voor waarschuwt. Hut ten alle tijden op slot !
In Port Said heb je twee kanalen voor invaart, de oude invaart bij Port Said en de nieuwe voor schepen met grotere diepgang bij Port Fouad (Port Said bypass), waar ook de container haven ligt. Als we eenmaal op weg zijn in het kanaal valt het op dat aan de kant van de Sinaï, de woestijn eigenlijk tot aan het kanaal doorloopt. Alleen maar zand, met vrijwel geen enkele begroeiing. Langs het kanaal zien we diverse kleine militaire wachtposten, met 3 a 4 soldaten, die zich stinkend lopen te vervelen in de hitte. Op een aantal plaatsen splits het kanaal zich, om een konvooi van de andere kant te kunnen laten passeren, zoals bij El Balah. Bij El Ismailia wordt van loods gewisseld. Na het loods wisselen gaan we op weg naar het Grote Bittermeer, waar ook weer een konvooi passeert, en via een kleine doorgang bij El Kabrit varen we het kleine Bittermeer op.

Daarna is het weer een lang stuk en recht kanaal richting Suez, en na ons van de loodsen ontdaan te hebben gaat de zeereis verder in de Rode Zee, richting Perzische Golf. Volgens mij is de Kapitein nu een 30 sloffen sigaretten lichter.